تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان کانون فرهنگی وهنری کریم اهل بیت شهر سلامی و آدرس kanoonemamhassan24.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.






نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز :
بازدید دیروز :
بازدید هفته :
بازدید ماه :
بازدید کل :
تعداد مطالب : 2211
تعداد نظرات : 0
تعداد آنلاین : 1

نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : جمعه 12 اسفند 1402

بیان و توضیح مباحث مشترک نهج البلاغه و قرآن (5)

1- مراعات و جانبداری از فامیل

بقره/215 - یسئلونک ماذا ینفقون قل ما انفقتم من خیر فللوالدین والاقربین والیتامی والمساکین و ابن السبیل و ما تفعلوا من خیر فان الله به علیم.
از تو می پرسند که چه انفاق کنند، بگو: هر مالی که انفاق می کنید باید به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و فقرا و در راه ماندگان باشد و هر نیکی که انجام می دهید، خدا به آن دانا است.
نساء/36- واعبدوا الله ولا تشرکوا به شیئاً و بالوالدین احساناً و بذی القربی.
خدا را بپرستید و چیزی را شریک او نسازید و به پدر و مادر و خویشان خود نیکی کنید.
نامه 31- و اکرم عشیرتک فانهم جناحک الذی به تطیر و اصلک الذی الیه تصیر و یدک التی بها تصول.
خویشانت را گرامی بدار زیرا آنان مانند بال و پر تو هستند که با آن پرواز می کنی و چون ریشه تو می باشند که به سوی ایشان باز می گردی و همچون دست تو هستند که با آن حمله می کنی.

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : جمعه 12 اسفند 1402

بیان وتوضیح مباحث مشترک نهج البلاغه و قرآن (3)

1- قرآن دارای آیات متشابه است.
راجع به این موضوع خود قرآن در ابتدای آیه یی که ذیل عنوان سابق ذکر شد، بیان کرده است. مفسّرین نیز راجع به معنای متشابه، مطالبی گفته اند که مشهور ترین آنها این است: «آیه متشابه آیه یی ست که دارای چند معنی شبیه به یکدیگر باشد و آن آیه از آن معانی خودداری نکند». همچنین نامه یی که علی علیه السلام به عبدالله بن عباس درباره احتجاج با خوارج نوشته است، این معنی را تأیید می کند؛ ایشان در این مورد می فرماید:

 

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : جمعه 12 اسفند 1402

نهج البلاغه

بیان وتوضیح مباحث مشترک نهج البلاغه و قرآن (2)

1-در توبه کردن عجله کنید.

نساء/17و18- انما التوبه علی الله للذین یعملون السوء بجهاله ثم یتوبون من قریب فاولئک یتوب الله علیهم و کان الله علیماً حکیماً و لیست التوبه للذین یعملون السیئات حتی اذا حضر احدهم الموت قال انی تبت الان.
بازگشت به سوی خدا فقط برای کسانی است که از روی نادانی بدی می کنند و سپس به زودی توبه می نمایند اینان را خدا می بخشد همانا خدا دانا و فرزانه است. بازگشت به سوی خدا برای کسانی نیست که گناه می کنند و تا چون مرگ یکی ازآنها در رسد، می گوید اینک توبه می کنم.

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : شنبه 4 شهريور 1402

نهج البلاغه و قرآن (1)

نهج البلاغه بعد از قرآن کریم در بین کتاب های اسلامی در عالی ترین درجه ی بلاغت و جزالت و اتقان و صحت قرار دارد و شاید علمای اسلامی به اتکای حدیث نبوی «علی مع الحق و الحق مع علی... » نهج البلاغه را «اخ القرآن» گفته اند. در نظر داریم در این مقالات، به بیان مباحثی که در یکی از این دو کتاب به صورت اجمال و در دیگری به طور تفصیل شرح داده شده است؛ یا یکی از این دو کتاب مقیّد دیگری است و از جهات دیگری غیر از تباین و تناقض اختلاف دارند، بپردازیم. فی الواقع، نوعی تفسیر قرآن با استفاده از نهج البلاغه را پیش رو داریم.
موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : شنبه 4 شهريور 1402

 

 قران و نهج البلاغه

4- بهشت پاداش ایمان و عمل صالح است.

نساء/124- و من یعمل من الصالحات من ذکر او انثی و هو مومن فاولئک یدخلون الجنه و لا یظلمون نقیراً.
هر کس از مرد و زن کارهای شایسته کند و مؤمن باشد به بهشت درآید و به قدر رشته هسته خرمایی ستم نبیند.
اعراف /43-... و نودوا ان تلکم الجنه اورثتموها بما کنتم تعملون.

 

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : شنبه 4 شهريور 1402

قران و نهج البلاغه

 

9- دستور داخل شدن در ملک دیگران

نور /27و28- یا ایها الذین امنوا لاتدخلوا بیوتاً غیر بیوتکم حتی تستانسوا و تسلموا علی اهلها ذلکم خیر لکم لعلکم تذکرون * فان لم تجدوا فیها احداً فلاتدخلوها حتی یوذن لکم و ان قیل لکم ارجعوا فارجعوا هو ازکی لکم والله بما تعملون علیم.
شما که ایمان آوررده اید در خانه هایی جز خانه های خود داخل مشوید، مگر آن که آشنایی یابید و بر ساکنانش سلام کنید. این برای شما بهتر است، شاید پند گیرید؛ اگر کسی را در خانه نیافتید، وارد نشوید تا شما را اجازه دهند و اگر گفتند بازگردید، بازگردید که برای شما پاکیزه تر است.
علی- علیه السلام- در نامه یی که به متصدّی جمع آوری زکات، مرقوم داشته، نوشته است:
نامه 25- فاذا قدمت علی الحی فانزل بمائهم من غیر ان تخالط ابیاتهم ثم امض الیهم بالسکینه والوقار حتی تقوم بینهم فتسلم علیهم... فان کان له ماشیه او ابل فلاتدخلوها الا باذنه.
پس چون به قبیله یی رسیدی بر سر آب آنها فرود آی بدون آنکه در خانه هاشان درآیی؛ سپس با آرامش به سوی ایشان برو تا بین آنها بایستی، پس برآنها سلام کن... و اگر او چهار پایانی دارد، بی اجازه او نزد آنها مرو.

 

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : دو شنبه 25 ارديبهشت 1402

شگفتی های خلقت انسان (شرح و تفسیر نهج البلاغه)

نهج البلاغه:عظمت وعجایب الهی را در خلقت مورچه ها ببینید

 

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : دو شنبه 25 ارديبهشت 1402

نهج البلاغه

و اين چه تشبيه نيكوئى است كه على امامان را به كوهساران همانند كرده زيرا كوهساران رحمت خداوندى را از آسمان ميگيرند و در سينه خويش نگه ميدارند و از آن چشمه‏سارها و جويبارهاى صافى جارى ميكنند تا كشتزار جان مردمان سيراب شود و جهان به شادابى و خرمى گرايد و كوهساران گنجينه ثروتهاى عظيم كافى هستند كه بمردم مايه و سرمايه ميدهند و كوهستانها در برابر تند بادها سينه سپر مى‏كنند و صولت طوفانها را در هم مى‏شكنند تا مردم در دامانشان در امان مانند .

 

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : دو شنبه 25 ارديبهشت 1402

شگفتی های آفرینش از نگاه نهج البلاغه

رويشگاهش خاندان بزرگ قريش بود از دودمان هاشم ، بزرگ مرد بخشنده و عبد المطلب سيد بطحاء كه به ابراهيم مى‏پيوندد ، حلقه‏هاى زنجيره رهبرى و اندام درخت بارور پيامبرى .

در تاريكى برخاست و نور پاشيد و كينه‏هاى جاهلى را بگور نابودى فرستاد نيكان و پاكان به او گرائيدند كه سنخيت اصلى است ريشه‏دار بالاتر و برتر و ژرفتر از خويشاوندى جاهلى ، ابوذر از صحرا آمد ، صهيب از روم ، سلمان از ايران ، اويس قرن از يمن و چون نداى توحيدش در آفاق طنين انداخت و قطر زمان و بعد مكان را شكست از همه سوى بسويش آمدند و مى‏آيند ، از كرانها تا كرانها از زمانها ، تا زمانها ، سپيدها ، و سياه‏ها و زردها ، برده‏ها و رنجبرها و كشاورزها ، دانشمندان و محققان و فيلسوفان ، شاعران و عارفان و هنرمندان ، و اين محمد ( ص ) است كه با جاذبه روحانى خويش همه دلها را بهم پيوند داد و كينه‏ها بريخت و دوستيها برآهيخت اوس و خزرج و عدى و قحطان و تيم كه تا ديروز بروى هم شمشير مى‏كشيدند اكنون بهنگام مرگ شربت آب را بيكديگر حواله ميدهند كه اين معجز محمد است ، بزرگتر از اعجاز عصاى موسى ، و مرده زنده كردن مسيح ، عجبا همچنانكه بيگانگان را بهم پيوند داد ، خويشان نا هماهنگ را از هم جدا كرد ، در جنگ بدر پدر آنسو بود و پسر اين سو يك برادر در صف شقاوت و ديگر برادر در صف سعادت ، كه محمد نور بود و آفتاب بود و چون مى‏تابيد هر نهادى نهان خويش را نشان ميداد ، يك عمويش ابولهب بود ، رباخوار ، تجاوزكار سرمايه‏دار و اشرافى قريش كه با نهضت پاك برادرزاده‏اش بمبارزه برخاست و ديوانه‏اش خواند و همسرش آتش‏بيار معركه شد و آنقدر با پيامبر جنگيد كه زبان وحى خدا بسخن آمد و شعار مرده باد برايش در داد و تا قيامت بفضيحتش كشيد .

 

 

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : دو شنبه 25 ارديبهشت 1402

نهج البلاغه | 2 هشدار امیرالمؤمنین دربارۀ دنیاگرایی

على و محمد ( ص )

على به محمد ( ص ) نه بعنوان يك پسر عمو و خويشاوند بلكه بعنوان يك پيشواى بزرگ و مربى و معلم عظيم و پيامبر راستين عشق ميورزد ، از كودكى در دامان او پرورش يافته و نخستين كسى است كه به او ايمان آورده و با آنكه بظاهر كودكى نابالغ بوده دعوتش را از صميم جان پاسخ گفته و با او نماز خوانده و براى نگهبانى جان پيامبر ، هميشه و همه جا ، جان خود را آماده نثار كرده است و از هر كس بيشتر و بهتر و دقيقتر و عميقتر و روشنتر و كاملتر و متعاليتر ، مكتبش را دريافته و بژرفاى آموزشهاى آسمانيش راه يافته و در راه حفظ اين آئين استوار در هولناكترين پهنه‏هاى نبرد آماده مرگ شده است و دردناكترين و جانكاه‏ترين دردها و رنجها را در جهت اين آئين حنيف ، بجان خريده و در پايان ، در اين راه جان باخته است و خود و فرزندانش نمونه‏اى كامل عملى و مظاهر روشن رهبرى اسلامى بوده‏اند كه اسلام ، به جهاد و خون و علم و ايمان و پارسائى و كرامت و پاكدامنى و نماز و زكوه و مهر انساندوستى و آزادى و عدل و صبر و فداكارى و خرد و عرفان و بينش و آگاهى و تلاش و سخن و قلم و شمشير آنها دوام يافته و برخاسته و باليده و رشد كرده و استوارى يافته و گسترش پذيرفته است كه آنها يادگار پيامبرند كه بموازات قرآن در روزگار باقى مانده و نجات خلق را بعهده گرفته‏اند .

 

 

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : سه شنبه 15 فروردين 1402

یادداشت| آخرین پیام از آخرین پیامبر

على و پيامبران

على ، حق پيامبران را بزرگ ميداند و مجاهدت بهت‏انگيز شان را در تبليغ خدا و هدايت مردم محترم ميشمارد و نقش والاى آنها را در استحكام پيمان خدا و مردم بيان ميدارد و انگيزه‏هاى عظيم پيامبرى را برمى‏شمارد و چنين ميفرمايد :
« خداوند از ميان فرزندان آدم پيامبرانش را برگزيد و از آنها در ابلاغ وحى پيمان گرفت و امانت تبليغ رسالت را بدانان سپرد بهنگامى كه مردمان ، پيمان خويش را با خداى دگرگون ساخته و حق خدا را نشناخته و براى او شريكانى قرار داده بودند و اهريمن آنانرا از شناخت خداى بازداشته و از پرستش او دور كرده بود ،
در چنان هنگامه‏اى خداوند ، پيامبرانش را برانگيخت و رسولانى پياپى بسوى مردم بفرستاد تا پيمان خداى را از مردم بخواهند و نعمتهاى فراموش شده الهى را بياد آرند .

 

 

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : سه شنبه 15 فروردين 1402

على(ع) واسطه بین خدا و مردم‏

« ستايش خدائى را سزاوار است كه چون نبخشايد ، گنجينه احسانش فزونى نيابد و اگر ببخشد ذخاير اعطايش نقصان نپذيرد زيرا هر بخشنده‏اى بجز خداوند ، سرمايه‏اش پايان مى‏يابد و هر كس نبخشايد ، به پستى و بخل شناخته ميشود ولى او خداوند بخشنده‏اى استكه به اعطاى نعمتهاى فراوان منت ميگذارد و بميزان بخشندگيهايش مى‏افزايد ، همه آفريدگان روزيخوار احسان اويند كه روزى همگان را تعهد فرموده و براى هر جنبنده‏اى باندازه معين روزى و توشه‏اى تقدير فرموده است ، هر كس كه بخواهد براه او برود و او را بجويد ، راه روشنى فرا پيشش نهاده است ، بخشندگيش در برابر درخواست نيازمندان ، بيشتر از آنچه از او نخواهند نيست ( مردم چه بخواهند و چه درخواست نكنند از انعامش بهره‏مندند ) آغاز همه چيز است و چيزى بيش از او نيست و فرجام همه چيز است و چيزى پس از او نباشد ، بمردمك چشم ، ياراى آن نبخشد كه به او رسد و ذاتش را دريابد ، روزگار و زمان بر او نگذرد كه بذاتش ديگرگونى دهد و در جايگاهى جاى نگيرد كه جاى بجا ميشود اگر آنچه طلا و نقره در گنجينه كوههاست و گوهرهائى كه در ژرفاى درياهاست بمردم ببخشد در بخشايش او اثرى پديد نيايد و ذخائر احسانش پايان نيابد زيرا گنجينه انعامش آنسان بيكران است كه درخواست مردمان از ميزانش نمى‏كاهد و بخشاينده‏اى است كه بخشش فراوانش از بخشندگيش نكاهد و نيازبرى نيازمندان ساحتش را ببخل نكشاند » (4) در اينجا ، امام ميكوشد كه مردم را از اشتباه بدر آورد تا خداوند را بخويشتن قياس نگيرند و ذات بيكران و نامتناهيش را در محدوده ماده و امكان محصور ندانند و همچون قوم موسى تقاضاى ديدارش را بچشم سرنكنند كه پاسخ ( لن ترانى ) بشنوند پس مردمكهاى چشم را توان ديدن او نيست و ذات نامتناهيش در محصوره زمان و مكان نمى‏گنجد ، زيرا زمان و مكان دو پديده مادى هستند و ذات واجب حق هرگز بخود ممكن نمى‏گرايد ، آغاز همه آغازها است و آغازى بى‏آغاز است و فرجام همه فرجامهاست و فرجامى بى‏فرجام است .

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه
نویسنده : مهدی احمدی واکبر احمدی
تاریخ : سه شنبه 15 فروردين 1402

على (ع) واسطه بین خدا و مردم‏

على و خدا

على درباره خدايش اين چنين مى‏سرايد .
« ستايش شايسته خداوندى است كه به رازهاى پنهان آگهى دارد و پديده‏هاى آشكار آفرينش بيانگر توانائى اوست ديده‏ها را توان ديدار او نيست ولى چون او را نمى‏بيند به انكار وجودش نپردازد ، دلهائى كه با دريافت عرفانى خويش ذات او را اثبات مى‏كنند هرگز بدرك حقيقت وجودش نميرسند و از شناخت ذات واجبش ناتوان مى‏مانند ، از همه چيز والاتر است و چيزى از او بالاتر نيست و در عين والائى بهمه چيز نزديكتر است و چيزى از او نزديك‏تر نيست ، با آنكه در برين پايگاه والاى هستى است از آفريدگانش دور نيست و با آنكه به همه مخلوقاتش نزديك است با آنها در يك جايگاه قرار ندارد خردها نتوانند صفات او را دريابند و بمرزبندى اوصافش بپردازند ولى خداى هرگز بندگانش را از امتياز شناختش باز نداشته و راه معرفت خويش بر آنها گشوده است ، همه پديده‏هاى هستى بر وجود او گواهى دهند حتى منكران خدا هم در دل خويش باين حقيقت راه يابند ، بلندتر از آنستكه بچيزى همانندش كنند و از آنچه تشبيه‏گران و منكران درباره‏اش گويند والاتر و بالاتر است » (2)در اين گفتار على بلاغت را به انتها رسانيده و جناس و تضاد و ترصيع را هنرمندانه در سخن بكار برده ، نه آنكه بخواهد شعرى بسرايد و سجعى بسازد و لفظى بپردازد بلكه ، ذات خداى را در تجليات گونه‏گونش ستوده و ستايش را در ابعادى متضاد نمايش داده و فلسفه و عرفان و علم را بهم درآميخته و مفاهيم برين ماورائى را با معجزه كلام در قالب هنرمندانه‏ترين سخنورى روزگار فرو ريخته است .

 

موضوعات مرتبط: نهج البلاغه
برچسب‌ها: نهج البلاغه